1 december 2015

Sonja geeft borstvoeding aan haar tweeling

Sonja, Celine & Jesse-8-1_wm

 

Wat Sonja doet is heel knap, vind ik. Ik vind haar echt een Supervrouw: ze geeft borstvoeding aan haar tweeling. Je kan je voorstellen dat dat niet altijd even makkelijk gaat. Sonja blogt hierover en over andere mama en tweeling-dingen op haar  blog: Oh my macushla. Vandaag vertelt ze hier haar verhaal in een gastblog.

 

De kolf en de borst

Nog steeds vraag ik me af hoe ik het gedaan heb; fulltime kolven voor de één, volledig live voeden van de ander. Soms met een traan zitten aan dat nare apparaat, dan weer met een grote glimlach een live voeding. Meningen waren er alom. Over het al dan niet stoppen met de kolf, maar ook met borstvoeding. Over in gezelschap kolven, in gezelschap voeden. Tig meningen, suggesties, ideeën en standpunten.  Alleen die van mij telde. Vond ik, en vind ik.

Want na 14 maanden geef ik de tweeling nog borstvoeding. Zo’n vier keer per dag nog. En kolven,  dat doe ik gelukkig nog alleen maar in de avonden. Mijn dochter krijgt nu namelijk een combinatie met pepti, door een vermoedelijke koemelkallergie. En weer die tig meningen, suggesties, ideeën en standpunten. Best lastig om daarin je eigen mening te vormen, vind ik. Want zal ik nou over gaan op opvolgmelk, of aan de rijste- en amandelmelk gaan?  Na een doorverwijzing naar de diëtist door een te laag gewicht, kreeg ik sowieso de pepti. Prima, maar dan wil ik het wel nog mixen met moedermelk. Is ook de enige manier waarop mijn dochter het drinkt. Tja, dan moet ik inderdaad letten op wat ik eet, maar dat heb ik er voor over.

Hoe de toekomst eruit gaat zien?  Ik heb geen idee, eerlijk gezegd. Met een flesweigeraar en nieuw werk zal dat even zoeken worden. En even slikken, want ik voed nog zo graag live. Maar ook daar vinden we vast wel onze weg weer in. Mijn streven is om de tweeling tot hun tweede nog borstvoeding te geven, of een natuurlijke afbouw, dat laat ik aan de behoefde van mijn Kids over.

 

Dit is mijn keuze. En daar sta ik achter. Als je het daar niet mee eens bent is dat oké, maar ik doe het zoals ik denk dat goed is voor mijn kinderen. Wij moeders zijn een ster in elkaar beoordelen en veroordelen, vooral als het gaat om “de andere keuze”, alsof er soms een keuze te maken valt. We zouden wat meer elkaar moeten supporten, in plaats van bekritiseren. Uiteindelijk wordt elk kindje groot, op welke melk dan ook.

Amelk. Ehh. Amen.

 

 

 

Leuk om te lezen? Lees meer voedingsverhalen, andere gastblogs, over borstvoeding of babyvoeding. Misschien lijkt het jou wel leuk om een gastblog te schrijven?

Vorige post Volgende post

1 reactie

  • Reageren Gwen 1 december 2015

    Precies! Het enige wat telt is jouw mening! Ik heb Olivia haar laatste voeding gegeven de avond voor ze 3 werd. Ik dacht altijd at ze vanzelf zou stoppen, maar zelf dacht ze daar anders over 😉 Drie jaar was mijn max, we hebben het mooi beeindigd. Maar goed, ik voed nog steeds – morgen Quinn alweer een jaar!

  • Laat een reactie achter

    CommentLuv badge