Flesvoeding op verzoek – een praktijkvoorbeeld

Als je mijn blog vaker leest weet je dat ik borstvoeding geef, soms volgens schema, soms op verzoek, wat me toevallig uitkwam. Ik heb dus geen verstand van flesvoeding, maar ik geloof dat het een prima manier is om je baby te voeden, als borstvoeding niet lukt of niet bevalt. De meeste ouders geven flesvoeding volgens een schema, maar het is ook mogelijk om te voeden op verzoek.

Nanouk’s voorkeur ging uit naar voeden op verzoek, maar ze kon hier weinig informatie over vinden. Op de website van het Voedingscentrum staat bijvoorbeeld maar een summiere uitleg. Een echt praktijkvoorbeeld is lastig te vinden, ook niet als je zoekt via Google. Nanouk’s zoontje Roan is nu 10 maanden oud en het geven van flesvoeding op verzoek is prima gelukt. Ze beschrijft haar ervaringen in dit gastblog en geeft tips bij het bepalen wanneer je wél en niet hoeft te voeden.

Nanouk is een digital nomad mom, dat betekent dat ze op het moment dat dit blog verschijnt met haar gezin in Zuid-Europa zit, wat me best jaloers maakt! Ik blogde al eerder over de tegenstrijdige emoties die het vrije, maar onzekere bestaan van een digital nomad bij me oproept. Als jij ook benieuwd bent naar hoe het Nanouk en haar gezin vergaat zou ik zeker eens een kijkje nemen op haar blog.

Op verzoek flesvoeding geven: een voorbeeld uit de praktijk

Na een niet zo prettige kraamweek waarbij borstvoeden een totale mislukking was, gingen we snel over op flesvoeding. De verloskundige zei toen de gouden woorden: ook flesvoeding kun je op verzoek geven.

Maar hoe gaat dat in de praktijk dan? Ik heb heel Google afgezocht, maar nergens vond ik een duidelijk antwoord. We zijn het dus maar zelf gaan uitvogelen. Roan is nu 10 maanden en ik weet niet of we hem volgens de ‘officiële’ definitie op verzoek flesvoeding hebben gegeven, maar dit is hoe het bij ons in de praktijk ging:

We hebben Roan nooit wakker gemaakt

Eigenlijk heb ik hier al alles mee gezegd 😉

Tijdens de kraamweek zei de kraamhulp dat hij om de drie uur een voeding moest hebben. Braaf deden we wat ons gezegd werd, maar het voelde totaal niet goed. Na de kraamweek hebben we Roan nooit meer wakker gemaakt.

Ook niet toen hij nog zo’n ienemienie hummeltje was en volgens het ceebee toch echt wel zorgelijk onder aan de curve bungelde (ja, hij was wat aan de kleine kant, maar inmiddels is hij twee lijntjes naar boven geklommen en is de term plofbaby absoluut op hem van toepassing!).

We zijn ervan overtuigd dat (gemiddelde!) baby’s prima zelf aan kunnen geven wanneer ze slaap of honger hebben. Ook de newborns.

Maand 1 tot en met 4: slapen fles slapen fles

De eerste maanden werd Roan eigenlijk alleen maar wakker als hij honger had. Of hij nu wakker werd na twee uur slapen of na negen uur, hij kreeg dan een flesje.

Na een flesje was hij overdag ongeveer een uurtje wakker. Dan verschoonden we hem, zongen we liedjes voor hem of gingen we een stukje wandelen. Als hij ‘s nachts wakker werd met honger legden we hem na z’n flesje weer terug in de co-sleeper.

Baby’s worden ongeveer iedere driekwartier wakker.

Dat heeft te maken met hun natuurlijke slaapcyclus. Baby’s die kunnen ‘doorslapen’ vallen daarna (mogelijk met een klein beetje gejammer) weer in slaap. Als we hoorden dat Roan wakker werd, lieten we het een minuutje gaan. Natuurlijk niet als hij overstuur was of huilend wakker werd, maar als hij zachtjes piepte, keken we eerst of hij zelf opnieuw in slaap kon komen.

Gelukkig lukte dat heel vaak! Soms was een aai over z’n bolletje of over z’n handje ook voldoende. Dat was heel makkelijk met de co-sleeper.

Bleef hij zachtjes piepen of ging het gepiep over in gehuil, dan namen we Roan lekker bij ons en gaven we hem een flesje.

Maar hoeveel geef je dan?

De hoeveelheden van het ceebee hebben we ongeveer als richtlijn aangehouden, maar dan wel met een kleine aanpassing. Als Roan bijvoorbeeld een hele nacht had geslapen (zo’n 8 tot 12 uur, dat deed hij al na een paar weken), had hij natuurlijk enorme honger. Dan gaven we hem wat meer. Als hij bij z’n volgende dutje na één uur alweer piepend wakker werd, wisten we dat hij meer nodig had bij die eerste fles. Dronk hij een paar keer z’n fles niet helemaal leeg of was hij na de fles nog huilerig (en stopte dit niet na het geven van een pinkje of speen), dan wisten we ook dat er minder of juist meer in z’n flesje moest.

Zo was het steeds weer een beetje zoeken.

Ik noem hier bewust geen exacte hoeveelheden, want de ene baby is hongeriger dan de andere! Zie mijn blogpost ‘Tips voor flesvoeding (van ervaringsdeskundigen)‘ voor meer informatie over het geven van flesvoeding.

Ik schreef precies op wanneer hij sliep en dronk

Door alles te noteren, herkende ik heel snel patronen. Het is dus echt niet zo dat je nooit meer de deur uit kan als je op verzoek geeft, want na een tijdje kon ik ongeveer wel voorspellen wanneer hij wakker was.

Hoe lang blijft je baby wakker? Herken de slaapsignalen!

Hierover is veel te vinden op Google: in de oogjes wrijven, gapen, maar ook wegkijken om prikkels te vermijden. Het wijst allemaal op vermoeidheid. En je gaat ze vanzelf herkennen als je goed naar je baby kijkt.

Daarnaast is het gewoon uitproberen en zoeken.

Soms hadden we te laat door dat Roan moe was of gaf Roan het niet zo duidelijk aan. Dan was hij te lang wakker en werd hij huilerig. Dan wisten we: oké voortaan ietsje eerder op bed leggen. Soms legden we hem op bed, terwijl hij nog net niet (duidelijk) de slaapsignalen aangaf. Dan lag hij in bed nog even te woelen, maar viel hij daarna in slaap.

Of niet. En dan wisten we: dit werkt niet, we proberen morgen nóg eerder.

Ja serieus, eerder op bed leggen hielp vaak heel goed bij Roan (tot hij ongeveer 5 maanden was)!

En zo niet, dan probeerden we juist wat later. Het was iedere keer weer zoeken.

Vanaf 4 maanden: vast voedsel eten

Met vier maanden zijn we braaf met oefenhapjes begonnen. Dat stelde niks voor, maar met zes maanden had Roan (blijkbaar) wat meer groenten en fruit nodig. Hier hadden we ons toen behoorlijk in vergist. Hij werd steeds vroeger wakker en nadat we hem meer vast voedsel gaven, werd hij ook weer later wakker ‘s ochtends.

Als er eenmaal fruit, groente en brood bij komt, is dat ook weer zoeken zoeken zoeken. Want wanneer geef je zijn fruit? En stukjes brood? Wij gaven Roan zijn fruit tussen het ontbijt (papfles) en de lunch in en zijn brood met de lunch.

Maar de tijdstippen varieerden. Dit hing helemaal van zijn slaapjes af die hij tussendoor deed.

Hoe meer vast voedsel, hoe minder flesvoeding Roan krijgt.

Omdat hij ’s nachts 10 tot 12 uur slaapt, krijgt hij ’s ochtends zodra hij wakker is een papfles. ’s Middags en voor het slapengaan ’s avonds krijgt hij nog een fles. Met de hoeveelheden is het ook hier weer zoeken.

We hebben de richtlijn van het ceebee aangehouden, maar verder vooral goed gekeken hoe Roan z’n fles drinkt. Als hij tegen het eind van zijn fles meer aandacht krijgt voor z’n omgeving, weten we dat we langzaam met 30 cc (één schepje) kunnen afbouwen.

10 maanden: Roan heeft ritme in zijn eetschema

Nu Roan met de pot mee eet (zowel tijdens de lunch als bij het avondeten), is er pas echt sprake van regelmaat. Soms staan we met verbazing te kijken hoeveel hij weg kan werken. Als een bouwvakker zeg maar… Maar als hij vol is, geeft hij dat ook goed aan. Soms duwt hij de lepel weg, of – als hij uit het knuistje eet – gaat hij spelen met z’n eten.

Naast de lunch, fruithap en het avondeten drinkt hij nog drie kleine flesjes (waarvan ’s ochtends eentje met pap) en hij krijgt bij de lunch en het avondeten nog water of diksap erbij.

Tussendoortjes…

We merken soms wel dat hij eerder honger heeft dan wij. Dan geven we hem een snackje, zoals een rijstewafel of stukje soepstengel. Maar soms is het ook voldoende om hem af te leiden door samen te gaan spelen, terwijl de ander gaat koken of de lunch klaarzet. Al begrijp ik dat dit geen optie is als je alleen thuis bent met je baby.

De eerste zes maanden kreeg Roan dus flesvoeding op verzoek, maar inmiddels is hij een grote baby die bijna helemaal met ons mee eet. Van op verzoek voeden is nu dan ook geen sprake meer 😉

 

Ik wil hier aan toevoegen dat iedere baby anders is. Dit is het verhaal van Roan en hoe wij om zijn gegaan met het ‘op verzoek flesvoeden’. Ik pretendeer niet dat dit voor iedere baby werkt of dat je het zus of zo moet doen, maar als je tips uit mijn verhaal kunt vissen, ben ik daar blij mee! Het belangrijkste is dat jij als mama of papa doet waar je je goed bij voelt. Dan komt het allemaal goed!

 

Hou je wel van dergelijke eerlijke artikelen over het babyvoeding? Volg ‘alweer een nieuwe moeder’ dan op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en/of Bloglovin’.

 

Leuk om te lezen? Lees meer voedingsverhalen, andere gastblogs of over babyvoeding. Misschien lijkt het jou wel leuk om een gastblog te schrijven?