Antonie is 3 maanden!

Vandaag is Antonie precies drie maanden oud. Hij is ontzettend gegroeid en kan al een heleboel. Toen hij de eerste paar weken in het ziekenhuis lag met een sonde, wist ik niet wat ik wat dat betreft kon verwachten. Nu weet ik dat ongeveer. Ik deel graag met je wat hij (ondanks het Downsyndroom) toch allemaal kan. Kleine spoiler, want deze trotse moeder kan het niet binnenhouden, hij kan al heel veel. Minstens even veel als een ‘gewone’ baby.

Ontzettend gegroeid

Antonie was aan de kleine kant toen hij geboren werd. Dat was met slechts 37 weken zwangerschap. Voor die zwangerschapsduur was hij met 2740 gram zeker niet te klein trouwens. Het probleem kwam pas na zijn geboorte. Antonie had bijna geen slik- en zuigreflex. Na twee weekjes had hij die gelukkig wel, en mocht hij naar huis. Na weer twee weken zijn we langzaam overgestapt op (bijna) volledig ‘live’ borstvoeding, en dat doen we eigenlijk nog steeds. Sindsdien is hij zo goed gegroeid dat hij de gewone gemiddelde curve van het consultatiebureau zelfs inhaalt. Afgelopen dinsdag waren we weer bij het cb, en toen woog hij 5065 gram en was 58 cm lang.

Kledingmaat

Wat ik merk bij het kleden van Antonie is dat hij ontzettend korte ledematen heeft. Ook heeft hij een klein hoofdje, kleine voetjes en hele kleine handjes. Zijn lengte is nu dus 58 cm, maar zijn lijf is in verhouding tot zijn beentjes zo lang, dat we eigenlijk al een paar weken maat 62 bovenkleding voor hem hebben. De mouwtjes moeten we standaard omslaan, en de broekspijpen van onesies ook. Tot nu toe paste hij nog steeds in maat 56 broekjes, maar die beginnen nu ook langzaam te klein te worden. Heel fijn, want ik was echt toe aan nieuwe kleertjes kopen. Dat heb ik inmiddels weer ruimschoots gedaan, en ik mag weer op mijn handjes zitten tot we aan maat 68 kunnen beginnen…

Consultatiebureau

Bij het consultatiebureau zijn we voor het eerst bij onze eigen jeugdarts geweest. Bij de afspraak met 4 weken was ze op vakantie namelijk. Ze had Antonie dus nog niet eerder gezien. Ze vond het prima dat we ook naar het consultatiebureau komen, maar vroeg wel wat we dan verwachten, aangezien we ook naar de speciale Down kinderarts gaan met Antonie. Een beetje positiviteit, was mijn antwoord. De kinderarts is heel erg gericht op het medische, en het signaleren van problemen. Natuurlijk zegt hij ook dat Antonie mooi gegroeid is en lekker beweeglijk, maar daar ligt niet de nadruk op. Dat is prima, maar wel willen ook graag horen dat het lekker gaat en we het goed doen enzo.

De jeugdarts stelt de normale vragen over voeding, slapen en ontwikkeling. Omdat Antonie Downsyndroom heeft is het niet erg als hij niet slaagt voor een oefeningetje. Maar als hij het dan tóch doet is het dubbel zo mooi. Zo legt de jeugdarts een baby altijd even op zijn buik, om te kijken of het zijn hoofdje en schouders omhoogduwt. Ja, dat doet Antonie dus gewoon. Gevolg: verbaasde maar blije arts en super trotse ouders.

Kleine stapjes

In een eerder artikel vertelde ik al over de speciale map waar je de ontwikkeling van je kind met Downsyndroom kunt volgen en stimuleren. Deze heet ‘Kleine stapjes’ en we hebben hem een paar weken geleden aangeschaft. Ik had er niet zo’n haast mee, omdat ik het gevoel had dat Antonie het eigenlijk gewoon goed deed. Alle zorgverleners vroegen er echter naar, dus we hebben het toch maar gedaan. Wat blijkt, Antonie doet het inderdaad ongeveer zoals een gemiddelde gewone baby. Maar toch ben ik heel blij dat ik die map heb, want hij geeft een hoop bevestiging en extra tips om te helpen bij de ontwikkeling. Ik denk zelfs dat ik hem graag zou hebben gehad voor Jim. Niet dat Jim hem nodig had hoor, maar bij hem vroeg ik me ook steeds af of hij zich wel goed ontwikkelde.

Dit zijn de ontwikkelingsstappen die een gemiddelde baby van 3 maanden gemaakt heeft. En Antonie heeft ze volgens mij ook allemaal gemaakt.

Communiceren

0-3 maanden

De baby vocaliseert eerst alleen door te huilen, maar begint geleidelijk aan te vocaliseren zonder geluiden. Hij begint met kirren of zachte keelgeluidjes. Daarna begint hij een klinker te gebruiken, eerst maar één. Tegen de leeftijd van drie maanden begint hij te lachen.

Antonie is elk stadium doorlopen. Hij maakt nu zelfs al klanken met twee klinkers. Met glimlachen was hij iets aan de late kant, maar nu schaterlacht hij al als je echt je best doet. Als je paardjerijdt met hem op je schoot bijvoorbeeld.

In dezelfde tijd begint de baby ook met reageren op het gepraat van anderen. Eerst door zijn gezicht en blik te richten op degene die praat. Later ook door geluidjes terug te maken.

Ook dit doet Antonie prima. Hij ‘praat’ lekker terug. Je kan hele gesprekken met hem houden!

Grove motoriek

Vóór het lopen

0-2 maanden

1. Draait in buikligging het hoofd naar beide kanten.
2. Heft in buikligging het hoofdje tot een hoek van 45 graden op en handhaaft die positie.
3. Tilt het hoofdje van de schouder in zijligging.
4. Probeert het hoofdje op te tillen wanneer het vanuit een halfzittende positie tot zit wordt opgetrokken.

Puntje 1 en 2 doet hij zeker. Volgens mij doet hij 3 ook, maar dat is best lastig te zien. Bij elke baby volgens mij. En punt 4 begrijp ik niet helemaal, maar als ik het heel voorzichtig een beetje probeer om hem overeind te zetten vanuit half liggen doet hij het wel volgens mij. Ik ga bij de volgende afspraak met de fysio vragen of ze het voordoet.

3 maanden

5. Heft in buikligging en steunend op de onderarmpjes het hoofdje op tot 90 graden.
6. Houdt in rugligging het hoofdje in het midden met ingetrokken kin.
7. Brengt in rugligging beide handjes bij elkaar op de borst.
8. Het hoofdje blijft nog maar weinig achter in de beweging wanneer hij tot zit wordt opgetrokken
9. Houdt het hoofdje overeind wanneer hij in zithouding wordt ondersteund; de kin steekt nog uit.
10. Wanneer het in stand wordt vastgehouden, draagt het een deel van zijn eigen gewicht.

Antonie doet elk punt. Alleen van het zitpuntje, nummer 8 begrijp ik net als bij 0-2 maanden niet helemaal goed wat ze bedoelen. Vragen aan de fysio dus.

Fijne motoriek

Kijken

0-3 maanden

1. Draait de ogen naar een voorwerp en houdt ze daar enkele seconden op gericht
2. Volgt een beweging over de middellijn.
3. Volgt liggend een bewegend voorwerp over 90 graden.
4. Volgt een verticale beweging.

Al de ze vier punten checkt Antonie makkelijk!

Grijpen

0-3 maanden

5. Brengt de handen naar elkaar.
6. Houd een rammelaar vast die in zijn hand wordt gestopt.

Dit onderdeel is het lastigste voor Antonie. Dat was te verwachten, hij heeft echt last van spierslapte (hypotonie). Hij doet enorm zijn best, hij beweegt letterlijk ieder moment dat hij wakker is. Daardoor compenseert hij een hoop wat betreft grove motoriek. Bij de fijne motoriek is het wat lastiger. Wij (ouders en verzorgers) moeten hem echt stimuleren en helpen met het oefenen. Een voorbeeld is die rammelaar. Dat is best lastig voor hem. Hij heeft minder kracht in zijn handjes, en die zijn aan de kleine kant. Ik heb erg gezocht naar een kleine lichte rammelaar, en tips gevraagd in de speciale Facebookgroep voor moeders van kinderen met Downsyndroom. Daardoor hebben we nu drie hele geschikte, en daar zijn we lekker mee aan het oefenen. Wat betreft het checken van de puntjes: allebei net aan afgevinkt, maar we moeten ze blijven oefenen.

Object-permanentie

0-3 maanden

7. Blijft kijken naar het punt waar een voorwerp is verdwenen.

Jahoor, check!

Receptieve taal

Aandacht hebben en luisteren

0-3 maanden

1. Reageert op geluid met een schokje of een verandering in het gedrag.
2. Reageert op een stem met een schokje of een verandering in gedrag.
3. Kijkt korte tijd naar een gezicht
4. Handhaaft gezichtscontact (kijkt naar ogen en mond van de spreker).
5. Heeft interesse voor de omgeving door van het ene voorwerp naar het andere te kijken.

Nou, makkie deze. Antonie checkt al deze al weeeeeeeeeeeeeeeeeeken.

Persoonlijke en sociale vaardigheden

Socialisering en spel

0-3 maanden

1. Wordt stil nadat hij opgepakt wordt.
2. Kijkt kortstondig naar een gezicht.
3. Lacht of maakt geluidjes naar aanleiding van praten of aanraken.

Allemaal een eitje voor Antonie. Check, check, dubbelcheck.

Conclusie

Antonies ontwikkeling gaat dus best aardig. Natuurlijk moeten we hem blijven stimuleren, het zal bij hem waarschijnlijk niet allemaal vanzelf gaan. Dat gaan we zeker doen, en de ‘kleine stapjes’ zullen ons daarbij helpen. Ik heb er in elk geval vertrouwen in!

(Niet) vergelijken

Baby’s moet je eigenlijk gewoon niet met elkaar vergelijken. Elke baby is anders, en elke baby ontwikkelt zich anders. Als je toch gaat vergelijken kan het zomaar zijn dat je je ongerust gaat maken om niks. Bij Jim ging het me heel goed af. Ik trok me niks aan van de andere baby’s van de moeders bij mijn yogagroepje bijvoorbeeld. Bij Antonie vind ik het veel lastiger…

Bij het consultatiebureau kijk ik naar andere baby’s van zijn leeftijd, ik probeer terug te denken aan hoe Jim was rond die tijd, en afgelopen week kon ik helemaal vergelijken. Een vriendin was op kraambezoek met haar baby, van drie weken jonger. Heel anders, hij leek veel meer op Jim. Groter, zwaarder, maar ik zag nog meer verschil. Niet per se in ontwikkeling hoor, elke baby doet dat gewoon net even anders, maar ik zag gewoon verschil in spierspanning. Niet dat Antonie bijvoorbeeld minder zijn hoofdje overeind hield, maar het ging gewoon makkelijker bij de gewone baby.

Stimuleren, stimuleren, stimuleren

Dat zal denk ik een beetje het ding zijn in het hele leven van Antonie. Hij zal heus veel kunnen leren, fysiek, mentaal en sociaal, maar het zal allemaal met iets meer moeite gaan. Dat weet ik al vanaf het begin natuurlijk, maar soms is het best confronterend. Gelukkig is hij (tot nu toe dan) een vechtertje. Ik denk dat hij het hartstikke goed zal blijven doen als wij maar in hem blijven geloven en hem blijven helpen. Stimuleren, stimuleren, stimuleren, dat hebben al heel veel mensen tegen ons gezegd de afgelopen drie maanden. Ik begin echt in te zien dat dat helpt en dat zorgt ervoor dat ik het steeds meer ga doen.

 

Nou, het is nogal een lange blog geworden… maar er is ook zoveel om te vertellen! Hallo, trotste moeder hier, haha. Leuk dat je mee wilde lezen!