Dat is de vraag die een kleine mol zichzelf stelt wanneer hij zijn koppie boven de grond uitsteekt. Het was zo gebeurd en door zijn slechte oogjes kon ‘ie zo gauw niet zien wie het gedaan had…
Het molletje gaat verhaal halen bij zijn buurdieren en komt uiteindelijk terecht bij de strontvlieg. Die kan hem na een proef op de som vertellen wie de boosdoener was….
Het is een superschattig boekje, niet te lang dus perfect om voor te lezen aan een kleintje voor het slapengaan. Jim begrijpt er natuurlijk nog niks van, maar kijkt heel geïnteresseerd wanneer ik het voorlees. Als hij het eenmaal kan begrijpen denk ik dat het een gniffelend succes wordt.
Bovendien, sinds zijn geboorte ben ik helemaal into poep, dus voor mij is het ook leuk. En het is nog realistisch ook, want (SPOILER ALERT:) uiteindelijk blijkt maar weer dat het de hond was, die zijn poep had laten slingeren…
Bovendien zijn baby-poepluiers soms zo overvol, en dan nog een spartelende baby erbij. Het is me nog nooit gebeurd, maar wel bijna: poep in mijn haar. JAKKES! Niet leuk.
Conclusie: Very relatable. Hebben we niet allemaal weleens (bijna) poep op ons hoofd gehad?
“Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft”
Werner Holzwarth / Wolf Erlbruch
Bijvoorbeeld bij bol: Hardcover / Paperback
2 reacties
Die staat hier ook nog op het verlanglijstje! Super leuk boek! Ik las hem op de basisschool al!
Ik ken het boek, leuk!