Ik ben net als iedere andere moeder. Ik vind mijn kind geweldig. Dat ís hij ook. Het leukste en knapste kind ter wereld. Dat laat ik hem ook merken. Ik zeg ontzettend vaak supertrots “Goedzo!”, “Knap hoor!” en meer van dat soort dingen.
Jim vindt dat (uiteraard) geweldig. Hij begint een echt showmannetje te worden. Beetje een uitslover soms, hij kan ook al een beetje toneelspelen. Dat vind ik allemaal prachtig, maar soms vraag ik me af of het niet doorslaat. Door deze situatie bijvoorbeeld.
Gisteren gingen Rogier, Jim en ik bij mijn ouders eten, zoals iedere zondag. Meestal komen mijn broer en zijn hoogzwangere vriendin ook, zo ook gisteren. Je kan je voorstellen dat Jim dan lekker veel aandacht krijgt. Vindt hij prachtig. Hij is geen moment op zichzelf aangewezen, en hij hoeft maar te kikken en hij krijgt wat hij wil. Of dat nou eten, drinken, een knuffel, of de tv aan is.
Voor het eten zaten we nog even met zijn zevenen in de woonkamer. Jim was lekker aan het spelen met speelgoed. Hij had een houten puzzel met boerderij dieren. Zo eentje met knopjes en vormpjes die in de vakjes passen. Hij had hem duidelijk al een paar keer eerder gemaakt en had hem binnen een minuut klaar.
Ik had het zelf nog nooit gezien, dus ik was vet trots, klapte in mijn handen en zei: “Goedzo, heel knap hoor mopje!” Ik was niet de enige, ook van de andere familieleden kwam luid applaus en gejuich.
Weet je hoe hij reageerde? Als een artiest na een voorstelling deed hij zijn armpjes iets omhoog en knikte breed lachend alle kanten op. Eerlijk. Volgens mij heeft hij dat op tv gezien. Hij kijkt vaak Mezzo met mijn vader.
Dan denk ik dus: “Maar goed dat dit maar één middag in de week is. Anders krijgt hij een enorme schok als hij straks de echte wereld in gaat….”
Ik vind het echt heel leuk dat Jim zo spontaan is en zich een beetje gedraagt als een showman. Daar hou ik van, maar als hij straks naar school gaat krijgt hij geen applaus van de juf als hij zijn rekenwerkje af heeft. Toch?
Ik vind het echt lastig. Ik wil hem belonen als hij iets goed doet en stimuleren om het vaker te doen, maar ik wil niet dat hij het doet om het gejuich… Snap je?
Hoe doe jij dat? Ben je ook zo enthousiast als ik met prijzen, of probeer je het juist te matigen?
13 reacties
ik ben ook zo hoor! Goed voor hun zelfvertrouwen!
Ik prijs wel, maar ik ben me ook bewust van het risico van de Idols Generatie. Mensen die overal applaus voor verwachten ook voor als ze er niets van bakken.
Teveel prijzen bereidt een kind misschien niet goed voor op de harde werkelijkheid.
Haha, leuk! Volgens mij is het ook een beetje karakter. Onze jongste is ook zo, maar ik roep niet heel vaak “goed zo” en applaus krijgt ze al helemaal niet. Bovendien heeft ze een grote zus die ook aandacht vraagt, maar de jongste kan in een seconde de hele aandacht naar zich toetrekken en voert vaak een complete show op. 🙂
Ik ben zelf wat terughoudend daarin. Ben onwijs trots op mijn meisje en wat ze allemaal al kan, maar wil voorkomen dat ze het doet om mijn (of andermans) goedkeuring. Als ze zelf heel trots is omdat haar iets gelukt is reageer ik ook enthousiast en deel ik haar blijdschap, maar verder laat ik haar vooral lekker haar ding doen. En als ze iets voor mij doet spreek ik mijn waardering uit dat ik het fijn vindt dat ze me helpt. Dit werkt erg goed voor ons. 🙂 Een ‘goedzo’ van mij of van een ander maakt voor haar dan ook niet heel veel indruk. 🙂
Ik hoop dat ik straks ook het proces complimenteer. “Wat heb je lekker gespeeld!/ bezig geweest” Bijvoorbeeld, of: ” Wat goed om het nog een keer te proberen, zo ga je het leren.”
Maar goed, nu zijn we ook heel enthousiast als ie eindelijk z’n handjes in de lucht doet bij ‘hoeraaa’, hij wordt volgende week 1 jaar. 😉
Ik moest lachen om je titel, we zouden een clubje kunnen oprichten net als de AA en dan beginnen we elke avond zo. 🙂 Ik ben er dus ook één. Vol overtuiging. Maar alleen als ik het meen, alleen ik meen het nogal vaak. En echt, ik zie jouw kereltje al helemaal staan… 😀
Zet wel tot nadenken. Ik reageer ook altijd met zulk overdreven enthousiasme. Maar ze leren nu ook zo veel, en als daardoor het leren leuk is, is het misschien toch nog niet zo erg.
Cindy – levenalsmama.nl onlangs geplaatst…Mijn leven over 10 jaar
Ik denk dat Jim snel genoeg zal beseffen dat het niet zo blijft hoor als hij eenmaal naar school gaat & dat hij daar niet veel moeite mee zal hebben.. Ik ben ook altijd trots als Lenne weer iets nieuw doet & laat dat duidelijk merken, maar ik doe het op een rustige manier.
Kirsten onlangs geplaatst…Hoe we de opvang van Lenne regelen
Ik ben ook zo’n enthousiaste kip die kakelt bij elke prestatie, maar niet bij alles. Als hij niet zijn best heeft gedaan of iets al normaal is krijgt hij een goed gedaan. Ik probeer hem niet alleen te prijen voor resultaat, maar juist voor proberen en doorzetten. En daar ben ik ook streng in.
Mijn dochter van bijna 2 zegt tegen zichzelf: goed gedaan of blij je weer te zien….Narcistje in de dop. Op deze leeftijd hoort het erbij toch. Ze denken dat de wereld om hen draait en stiekem is dat ook een beetje zo.
Hahaha, wat een mannetje ?. Ik denk dat het vanzelf wel weer overgaat hoor. Mijn zoontje had dit ook een hele periode en begon te pas en te onpas voor zichzelf te applaudiseren als hij iets goed had gedaan ?. Heel schattig natuurlijk, maar je hoopt wel dat het uiteindelijk weer een beetje bijtrekt. Hij doet het nu helemaal niet meer, maar heeft wel een gezond vertrouwen in zijn eigen kunnen en daar werk je natuurlijk naartoe en daarom hoort het er denk ik een beetje bij.
Tuurlijk herkenbaar maar probeer er echt op te letten. Mijn oudste vragen er al om. Mooi toch mam, knap he, wel bijna 6. Ik probeer niet bij alles lukraak mooi of goed gedaan te zeggen. Zeg ook rustig dat ik het jammer vind dat ze heeft zitten krassen en dat het niet gaat om zo snel mogelijk een kleurboek weg te werken. Maar tja, waar doe he goed aan he?
Maai onlangs geplaatst…De leukste uitstapjes met je baby of dreumes
Ik ben ook zo, Roan krijgt echt heel veel veertjes in z’n billetjes 😉 Maar hier nog niet echt show of toneelgedrag… Tegen de tijd dat hij naar school gaat, heeft hij heus begrepen dat jouw gejuich niet standaard is 🙂