Dinsdagochtend mochten we met Jim naar de kinderuroloog voor de nacontrole. Het was alweer vijf maanden geleden dat Jim zijn hypospadiecorrectie kreeg! Aan de ene kant heb ik het gevoel dat het nog echt niet zo lang geleden kan zijn, maar aan de andere kant is er heel veel gebeurd…
Vrijdag was Jim nog best een beetje zielig. Hij voelde zich niet zo heel lekker en was tamelijk moe. Om hem een beetje troost te bieden hebben we hem gewoon de hele dag zijn speen gegeven. Normaalgesproken krijgt hij die alleen in bed, maar het geeft veel afleiding voor zo’n…
Deel 1 van het verhaal eindigde tijdens de hypospadiecorrectie. Rogier en ik zaten gespannen te wachten tot Jim klaar was. Dat duurde nog best even, voor ons gevoel. Pas rond elf uur werd ik opgehaald om naar de verkoever te gaan. Toen ik daar aankwam was Jim al wakker, en…
Het is zo ver. Vandaag krijgt Jim zijn hypospadiecorrectie. Nu, zelfs, as we speak. Gistermiddag belde de verpleegkundige van het VUmc om te vertellen hoe laat Jim aan de beurt was. Meteen als eerste, om acht uur ’s ochtends dus. Dat betekende dat we hier al, in het dagchirurgisch centrum,…
Jim heeft hypospadie, een afwijking van de plasbuis. In de baarmoeder is deze niet helemaal gevormd, en daardoor zit zijn plasgaatje niet op het topje van zijn piemel, maar daar net onder. Dat is de korte uitleg, de uitgebreide kun je hier lezen. Gelukkig is de vorm van hypospadie die…