Over alweer een nieuwe moeder

Ik ben Elisabeth, moeder van Jim en Antonie. Sinds Jims geboorte (november 2014) ben ik helemaal verslaafd aan tijdschriften, websites en blogs over het moederschap. En, ik kom er eerlijk voor uit, ik voel de behoefte om mijn ervaringen te delen. Dus why not? Alweer een nieuwe moeder blog.

 

 

Contact opnemen?

Stuur een mailtje naar:

evandermeijde@hotmail.com

 

En toen kwam Antonie

Sinds juli 2017 ben ik moeder van Antonie. Na een supersnelle bevalling bleek in de loop van de daaropvolgende dag dat hij Downsyndroom had. Mijn vriend en ik reageerden niet zoals het ziekenhuispersoneel gedacht had. In plaats van boosheid, ontkenning en verdriet, reageerden wij met een “Oh, ja. We dachten al dat we iets zagen dat ‘anders’ was. Dus het is Downsyndroom. Er zijn ergere dingen.” Dat betekent niet dat we het niet verschrikkelijk jammer vonden natuurlijk. Maar vooral voor Antonie, niet voor ons. Wij hebben bewust geen NIPT gedaan, omdat we vinden dat mensen met Downsyndroom óók gewoon recht hebben om te bestaan. En nee, we hebben achteraf ook geen spijt dat we geen NIPT gedaan hebben.

 

Downsyndrome advocate

Op mijn blog deel ik alles wat me bezighoud. Dat heeft veel te maken met het moederschap, maar sinds Antonie er is ook veel met Downsyndroom. Voor zijn geboorte vond ik al dat mensen met Downsyndroom bestaansrecht en leefrecht hebben. Net als iedereen eigenlijk heeft, bedoel ik. Dat is makkelijk praten als je er geen ervaring mee hebt, maar nu heb ik die wel. En ik ben niet van mening veranderd. Juist het tegenovergestelde. Ik mijn ervaring en kennis graag delen met anderen, en blog er daarom juist openlijk. Interviews geven voor andere websites, of zelfs krant of tv vind ik ook geen probleem. Daarom, mail me.

 

Wat voor soort moeder (en persoon) ben ik?

Ik ben vooral eerlijk. Ik zie het bloggen als een manier om mijn persoonlijke ervaringen te delen. Dat zorgt ervoor dat ik mijn emoties verwerk, en daarom is het bloggen heel belangrijk voor me. Als ik de zaken anders of mooier voor zou doen dan ze zijn zou dat niet gaan. Ik ben daarom vooraleerst eerlijk. Over de zoetsappige moedermomentjes, de ‘overwinningen’, maar ook over mijn imperfecties. Als persoon, en als moeder. Ik krijg wel eens kritiek van andere moeders. Op- en aanmerkingen lees ik, doe ik iets mee, of, als ik het er niet mee eens ben, leg ik ze naast me neer. De kritiek weerhoudt me er echter niet van om me een volgende keer anders voor te doen dan ik echt ben.

 

Ben ik een loedermoeder?

Ik word weleens uitgemaakt voor loedermoeder. Door mensen die dit negatief bedoelen, maar ook door degenen die dit juist als positieve geuzennaam zien. Zelf voel ik mij geen loedermoeder, maar ik vind het niet erg als iemand me zo noemt. Iemand die het inderdaad negatief bedoelt, is kortzichtig en weet gewoon niet hoe ik echt ben. En als iemand het positief bedoelt neem ik het als het compliment aan zoals het bedoeld is. De dames van loedermoeder hebben mij en een aantal andere mamabloggers gebombardeerd tot ambassadrices. Die functie heb ik dankbaar op me genomen.

 

Lees voor meer duidelijkheid:

• Mijn definitie van loedermoeder
• De truttigheid van het loedermoederschap
• Waarom ik trots ben dat ik een loedermoeder ben
• Wat zullen de buren wel niet denken?!

 

Wil je nog meer van me weten?

Ok, ik ben 36, ben een ‘master of science’. Ik woon in IJmuiden, heel dichtbij het strand. Ik werk op het moment 32 uur per week als data scientist bij Fourpoints Business Intelligence. Je kunt me via hun gedetacheerd inhuren. Ik ben ooit PhD student geweest bij het UMC van de Vrije Universiteit, maar die is er niet gekomen. Te druk met andere, belangrijkere dingen, zoals mijn gezin. Ik heb er slechts één publicatie (deze) voor geschreven, maar als ik hem teruglees ben ik er stiekem toch trots op. Hij laat zien wat ik kan namelijk: statistiek, machine learning en abstract denken.

 

Hobbyblog

Dit blog is dus mijn hobby. Dat betekent dat ik geregeld updates probeer te plaatsen, maar soms lukt dat niet. Ik heb het gewoon héél druk. Als je graag op de hoogte blijft kun je het beste de Facebookpagina van ‘Alweer een nieuwe moeder’ volgen. Daar deel ik al mijn artikelen, én nog wat meer. Omdat foto’s en filmpjes soms gewoon wat sneller zijn. 🙂