Barbaras borstvoedingsavontuur had een onverwachte start

Vandaag heb ik eindelijk weer eens een voedingsverhaal voor jullie. Deze keer van Barbara, van het blog ‘mama met een blog‘. Ze keek er tijdens haar zwangerschap ongeveer net zoals ik tegen aan: we gaan het proberen, als het lukt lukt het, en anders niet en is het ook goed. Maar gelukkig lukte het! 🙂

Barbaras borstvoedingsverhaal

Het is alweer bijna 9 jaar geleden dat ik met een bolle buik rondliep van mijn oudste dochter. En wat was ik druk met van alles, behalve met de buik. Niet dat mijn meisje niet gewenst was, integendeel. Maar ik was bezig met alles erom heen. Maar met echt moeder worden, daar was ik van plan om pas in te duiken als ik met verlof was. De eerste week van mijn verlof moest er nog van alles, maar daarna, daarna zou ik alle tijd hebben om mij mentaal voor te bereiden. Niet echt een plan, dus, ook niet wat betreft de borstvoeding, ik zou wel gaan zien hoe het liep.

Gelukkig was ik zo slim om wel een cursus te gaan volgen, met mijn lief. Hier kwamen alle belangrijke zaken een keer voorbij, de bevalling, de kraamzorg en ook de borstvoeding. Handig!

Ik weet nog dat ze vanuit de cursus enorm pro-borstvoeding waren, wat ik soms nogal irritant vond. Zelf stond ik er erg laconiek in, want wat kon ik verwachten? Ik ging het wel proberen, ging het goed, dan was dat mooi meegenomen, zo niet, jammer, maar vast ook goed.

Die houding vind ik nu nog wel eens jammer, wat was ik makkelijk, misschien te makkelijk.  Afijn, mijn dochter kwam bijna drie weken te vroeg, dus dat lekker mentaal voorbereiden was er niet bij.

Ook leuk om te lezen: Jij hebt mij mama gemaakt

Dat maakte dat ik me soms wel een beetje overweldigd voelde met al die emoties en gebeuren. Maar mijn kraamverzorgster was een engel, de reddende engel in mijn geval, wat wist ze veel over borstvoeding, dat was echt erg fijn, want ik vond het niet echt makkelijk. Ze was best streng en gaf aan wat normaal was en wat niet, en dat ik zeker geen verkeerde gewoontes moest aanleren, dat zou alleen  maar zonde zijn. En het risico in de hand werken dat ik snel zou stoppen met de borstvoeding. Daarnaast was ze erg complimenteus en vertelde ze me ook nadrukkelijk wanneer het voeden goed ging, wat bevorderlijk werkte voor mijn zelfvertrouwen.

Toen mijn kraamweek voorbij was, voelde ik mij zeker genoeg om zelf door te gaan en ook al was het in het begin niet makkelijk, vanaf 3 weken was het alsof ik nooit anders had gedaan.  Ik voedde haar overal, op bed, op de bank, en zelfs in de draagzak. Zo makkelijk had ik het nooit voor ogen gehad. Flesjes had ik wel, maar gebruikte ik bijna niet, behalve voor afgekolfde melk bij de oppas.

Ik heb mijn meisje mogen voeden tot en met 9 maanden, en toen wilde ze zelf niet meer, helaas.  Het echte vaste voedsel vond ze veel interessanter. Ik ben blij dat ik zo lang zelf heb mogen voeden, en dank daar eerlijk gezegd nog steeds mijn eerste kraamverzorgster voor. Wat ik ervan heb geleerd? Mocht je voor borstvoeding willen gaan, dan is goede voorlichting en informatie echt van belang. Maak gebruik van een cursus en schroom niet om alles te vragen, weet je kraamhulp het niet, schakel het consultatiebureau in en desnoods een speciale vereniging. Mocht het dan niet lukken, dan weet je dat je het hebt geprobeerd en dat kunstvoeding ook een prima oplossing is.

Leuk om te lezen? Lees meer voedingsverhalen, andere gastblogs, over borstvoeding of babyvoeding. Misschien lijkt het jou wel leuk om een gastblog te schrijven?