Moet ik me schamen als moeder… ? #4

Moet ik me schamen als moeder… ? – Deze vraag stel ik mezelf nog steeds regelmatig. Het antwoord dat ik mezelf in mijn hoofd geef is eigenlijk altijd hetzelfde: NEE! Lijkt me logisch. 🙂 Wat vind jij?

 

Moet ik me schamen als moeder…

• Omdat ik te pas en te onpas “zere neus” tegen Jim zeg in plaats van serieus. Het lijkt me gewoon zo grappig lijkt als hij dat gaat zeggen…

• En dat ik alle gekke woorden die hij zegt zelf overneem. Zodat hij ze niet verleert. “Wil je even Toeppoepie kijken, Jim?” (Youtube kijken)

• Dat ik, voor we de deur uit gaan, hem in de kinderwagen zet, met riemen vast, en dán even naar de toilet ga. Lekker rustig.

• En ik een wandelingetje met hem in de kinderwagen eigenlijk zie als een soort powerwalk training. Stevig doorstappen, zorgen dat ik een verhoogde hartslag krijg, hoef ik niet meer te sporten straks!

• En dat ik de driewieler met handvat het ideale transportmiddel vind om met hem te gaan ‘wandelen’. Die heeft namelijk een riempje dat vast moet. Dus hij kan geen kant op. Bovendien heeft hij een bak achterop, waardoor ik de boodschappen niet hoef te dragen. Ideaal, en hij vindt het nog leuk ook!

• Dat ik ontzettend gehecht ben aan zijn middagslaapje en dat ik er alles aan doe om het te behouden. En dat betekent: Ik mat hem hélemaal af ’s ochtends. Ik maak hem helemaal kapot. Wandelen, rennen, voetballen. Tot hij bijna omvalt, en dan naar bed.

• Dat ik het stiekem heel fijn vind dat ik even werkloos ben en mijn kindje dus heel vaak zie.

• Maar dat ik hem wel gewoon twee dagen naar de opvang breng, van negen tot half vijf. Dat is beter voor hem, en beter voor mij.

• Omdat  ik supertrots ben dat hij kan tellen: “Één-tee-die!!”

• En dat ik dus constant aan hem vraag of hij de auto’s/bussen/poezen even kan tellen voor me.

• Dat ik het soms helemaal niet erg vind dat hij zijn groente niet wil eten. Want dan zijn al zijn sperzieboontjes voor mij.

• Maar dat ik wel héél erg mijn best doe om hem groente te laten eten, en dat ik supertrots ben als dat lukt.

• En dat ik per se met hem wil knutselen. Ook al wordt het eigenlijk altijd een tantrum….

• Dat ik het soms vergeet dat hij uit logeren is, en ik me dus rot schik als ik even in zijn kamertje kijk voor ik zelf naar bed ga. Tot ik na een paar seconden denk: “Oja, hij is bij opa en oma…”

 

 

Nou ja, ik kan nog wel even doorgaan denk ik. Heb jij dit soort dingen ook wel eens?

 

Ik heb al een aatal keer eerder een dergelijk lijstje opgesomd:

• Moet ik me schamen als moeder…? #1
• Moet ik me schamen als moeder…? #2
• Moet ik me schamen als moeder…? #3
• 10 dingen over borstvoeding die ik niet bedacht had voor ik er aan begon
• 7 dingen over baby’s die ik niet bedacht had voor ik er aan begon