Als ik heel eerlijk ben, was er een hele foute reden waarom mijn relatie niet eerder uit is gegaan. Vooral de laatste maanden twijfelde ik heel erg. En de voornaamste reden was dat ik echt niet wist of er nog wel iemand was die me zou willen hebben.
Contents
Kind met Downsyndroom
Dat het moeilijk wordt om iemand te vinden die oud met me wil worden, vanwege een kindje met Downsyndroom, doet me eigenlijk niet zoveel. Als dat is waar iemand op afknapt hoef ik hem niet. En bovendien wordt het pas echt een probleem als we serieus worden. En ik weet niet of ik dat al wel wil. Niet binnenkort in elk geval.
Hele dikke buik
Waar ik me vooral zorgen over maakte was mijn dikke buik. Niet zomaar dik, maar een soort tonnetje. Echt alsof ik zwanger ben. Mensen denken dagelijks dat ik zwanger ben. Volgens mij denkt echt iedereen dat. Ik kon me niet zo goed voorstellen dat er mannen zijn die dat willen. En zelfs als ze het zouden willen, je gaat toch niemand versieren waarvan je denkt dat ze zwanger is?
Ik had me geen zorgen hoeven maken
Het blijkt allemaal heel erg mee te vallen. Niet hoe mijn buik eruitziet hoor, die is echt prominent aanwezig. Maar er zijn genoeg mannen die er niet zo’n probleem mee hebben. Ze kunnen er wel omheen kijken. Niemand is perfect, zeg maar. Sommigen vinden het zelfs mooi. Ik ben er niet over uit of het dan een soort fetisj dingetje is of gewoon een soort voorkeur. Zoals je misschien wel of niet op mannen met veel lichaamshaar valt… en maakt het uit?
Lastiger: vind ik nog wel iemand die ik wil?
Er blijken genoeg mannen die swipen, chatten en willen afspreken. En waarschijnlijk wel meer willen. Maar ik word er opeens aan herinnerd dat er eigenlijk niet zoveel interessante mannen zijn. Tenminste, interessante mannen die ook nog aantrekkelijk zijn, single en op zoek. En ook nog eens naar iemand zoals ik… ze zijn nog net zo schaars als acht jaar geleden.
En dan komt er nog bij dat ik eigenlijk alleen maar kieskeuriger ben geworden. Ik hoef namelijk niet echt meer iets van ze. Kinderen heb ik al. Ik heb een leuk leven en een leuke baan. En heel weinig tijd. Ik heb geen zin om zomaar af te spreken in mijn schaarse vrije tijd, met iemand waar ik niet al tijdens het chatten een klik mee voel… zo belangrijk is het nou ook weer niet om iemand te vinden.
Conclusie
Mannen zijn de moeilijkste niet. Als jij in een vergelijkbare positie zit, je je onzeker voelt over je uiterlijk en bang bent dat er niemand zal zijn die je wil hebben, maak je geen zorgen. Er is er heus wel één. En heel waarschijnlijk zijn er wel meer.
0 reacties