Ik heb een voorkeur voor geslacht… Zo, het is eruit. Het schijnt vaker voor te komen hoor, maar het lijkt ook een taboe te zijn. Je ‘mag’ eigenlijk niet expliciet hopen op een jonge of juist een meisje, je ‘mag’ alleen hopen op een gezond kindje. Nou, als je me een beetje kent weet je dat ik me niks van mogen tussen aanhalingstekens aantrek, en ik heb gewoon een voorkeur.
Bron: Shutterstock (“boy girl”)
Contents
Ik wil een meisje
Ik wil gewoon een meisje. Om een heleboel redenen, maar twee belangrijkste. De voornaamste is een egoïstische, en de tweede een idealistische.
Jurkjes en rokjes
Jongenskleren zijn leuk hoor, maar onze samenleving legt nogal wat barrières op wat je een jongen aan kan trekken. Meisjes mogen eigenlijk alles dragen, broeken, rokjes, jurken. Roze, blauw, lila, grijs, wit, zwart… En jongens leggen we een hoop regels een voorschriften op. Je weet hoe ik denk over winkelketens die met een roze of blauw labeltje aangeven voor welk geslacht hun babykleding bedoeld is. En je weet waarschijnlijk ook dat ik niet moeilijk doe met roze voor Jim. (Bekijk Jims roze kruiwagen, of deze outfit met roze shirt maar eens.) Maar jurkjes en rokjes aandoen bij hem gaat me iets te ver. Niet omdat ík niet vind dat dat niet kan, maar omdat bijna de hele samenleving dan over hem zal vallen. Dat wil ik nou ook weer niet.
Er is een makkelijke oplossing: deze baby wordt een meisje. Dan kan ik al mijn lust voor jurkjes en rokjes op haar loslaten.
Gender neutrale opvoeding
Afgelopen weekend werd dit artikel over (on)bewuste verschillende opvoeding van meisjes en jongens het meest gelezen op de Volkskrant site. Het stelt dat we onze zoons en dochters al voor het eerste levensjaar anders opvoeden. Het artikel focust op seksualiteit, maar volgens mij gaat het verder dan dat. Volgens mij stimuleren we onze zoons (onbewust) om ruiger en avontuurlijker te zijn, en onze dochters om dat gedrag juist in te houden. Het gaat waarschijnlijk niet bewust, maar er zijn gewoon zoveel normale uitspraken die we doen. “Ben jij nou een stoere vent?” bijvoorbeeld, wanneer een jongen huilt. Of over derdegroepers: “Jongens van 5 à 6 willen helemaal nog niet lezen, die willen buiten spelen”. Van dat soort uitspraken krijg ik de kriebels.
Ik doe mijn best om Jim gewoon zichzelf te laten zijn. Als hij een worm of slak eng vindt leg ik hem uit dat dat niet hoeft, maar ik zal nooit zijn geslacht erbij halen en zeggen dat dat gedrag iets voor meisjes is. En aan de andere kant stimuleer ik het als hij zijn melk morst en zelf een doekje pakt om het op te ruimen. Dat is toch een droom, als je twee jarige dat doet?
Ik doe mijn best, maar ik denk dat ook ik onbewust alsnog verschil maak in geslacht bij het opvoeden. Ik denk dat als ik ook een meisje heb, ik me daar meer bewust van zal worden. En ik denk dat het makkelijker voor de twee kinderen zal zijn om van elkaar te leren, juist omdat ze een ander geslacht hebben.
Nog een jongen is ook goed hoor
Als het nou een jongen is dan is dat natuurlijk ook goed, maar ik zou een meisje gewoon heel leuk vinden.
Had jij een voorkeur voor geslacht?
14 reacties
Ja heel herkenbaar! Altijd graag een meisje gewild, zelf ook echt een meisje meisje zeg maar, maar toch twee jongens gekregen waar ik wel onwijs gek op ben. Was bij de tweede geslachtsbepaling ook echt verdrietig, niet omdat het een jongen was maar ook vooral het idee nooit een dochter te krijgen.
Mocht er toch nog een derde komen hoop ik ook weer op een meisje, lijkt me helemaal super met twee broers die op der letten <3
Ik wist dat het bij eentje zou blijven en wilde heel graag dat die ene een meisje zou zijn. Iedereen om mij heen wenste dat het een jongen zou worden, omdat mijn man al 2 dochters heeft. Ik werd er eerlijk gezegd heel erg kriegel van. Er waren erbij die zelfs teleurgesteld waren toen het inderdaad een meisje bleek. Interesseerde me geen hol… ik kreeg mijn meisje 😉
Esmée onlangs geplaatst…Frankie & Liberty: te gek merk voor pre-teens
Yep! Ik heb stiekem altijd een voorkeur voor jongens gehad. Mijn man ook, alleen heeft hij dat nooit met de buitenwereld gedeeld. Dolgelukkig zijn we dan ook met onze twee boys! Ik wist overigens beide keren niet “wat” het zou worden en had ook totaal geen voorgevoel. Als het dus meiden waren geweest had me dat ook niet verbaasd. En, nu al bijna 11 jaar moeder zijnde, weet ik zeker dat ze me net zo lief waren geweest. Alleen mijn man kan nog wel eens dankbaar zuchten als we meiden op bezoek hebben gehad, met de mededeling dat “dat meidengedoe” bespaard is gebleven. En het feit dat hij nu lekker voetbal-vader is, is voor hem zwaar genieten. Maar……gelukkig hebben we hier (nog) geen keuze in en mag je blij zijn dat het je gegeven is om gezonde kinderen op de wereld te zetten ❤
Geen voorkeur bij de eerste. Bij de tweede ook niet eigenlijk. Niet om ‘als het maar gezond is.’
Bij de eerste dacht ik, maakt niet uit, heb nog geen kindje en het is allebei leuk. Bij de tweede dacht ik, als vrouw zijnde wil je eigenlijk gewoon een meisje (kwam ik achter), en mijn eerste was een meisje. De tweede maakte niet meer uit, ik had mijn meisje al. De tweede werd een jongen. Wat een geluk stiekem zo.
Enen enen…. Ik wil sowieso geen derde kindje, het is gewoon perfect zo. Ik denk dan ook wel dat het hebben van zowel een jongen als een meisje een eventuele wens voor een derde weg neemt (bij het hebben van bijvoorbeeld twee van hetzelfde geslacht, if you know what I mean).
Ik hoop dat je een goede zwangerschap hebt en ik hoop voor jou op een meisje, en dat ze gezond zal zijn hoef ik er niet bij te zeggen: vanzelfsprekend.
Nee, niet echt. Zoals het cliché gaat: ‘Als het maar gezond is.’
Ik had zonder het eigenlijk te willen een voorkeur voor een jongen. En mijn man wou graag een meisje. Het wordt een meisje en ik ben er eigenlijk even gelukkig mee, het heeft maar een paar uurtjes geduurd eer ik gewend was aan het idee 🙂
Op het moment dat je ontdekt dat je zwanger bent, begin je je automatisch een beeld te vormen van je kindje. Ik denk dat het heel normaal is en dat bijna iedereen al van bij het begin van de zwangerschap een idee heeft over hoe het zal zijn met zijn/haar jongen/meisje… Is toch eigenlijk niks verkeerd aan 😉
Femke onlangs geplaatst…Week #35
Ik wilde heel graag één meisje. Dus bij de eerste hoopt ik zo hard , en het werd een meisje. Nu maakt de tweede echt niets uit. Jongen of meisje, beide goed.
Bij mijn eerste zwangerschap had ik een lichte voorkeur voor een meisje. Inderdaad ook vanwege al die schattige meisjes outfits. Nu we.voor een tweede bezig zijn lijkt het me erg leuk om 2 meiden te hebben. Maar natuurlijk is een jongen net zo welkom. Als ik het in percentage zou uitdrukken zou ik zeg maar 48%-52% verdeeld zijn ?
Mathiske -gelukineenrompertje- onlangs geplaatst…Wachten, wachten, wachten.
Ik had me bij ons eerste ukje al ‘neergelegd’ bij het idee dat het een jongen zou zijn (want dat hadden we onszelf wijsgemaakt) en toen was ik stiekem wel heel blij dat er een meisje uitkwam want ik ben zelf een meisje dus ik denk dan beter te begrijpen hoe zoiets in elkaar zit. ☺ En bij de tweede hadden we onszelf wijsgemaakt dat het een meisje was en dat bleek dan weer een jongetje! Heel blij mee, want eentje van elk vond ik wel een fijn plan.
Van dat genderopvoeden: de dochter vond in de bib een voorleesboek waar ‘voor stoere jongens’ op stond en ik heb gelukkig net op tijd mezelf kunnen bijsturen vóór ik zei dat dat voor jongens was. Terwijl ik haar zonder probleem met carnaval als draak verkleed en hem als flamencodanseres. Het zit er dus onbewust echt wel in. Lastig!
Ik heb een zoontje van 2.5 en onze dochter is na 4 dagen overleden… bij deze zwangerschap had ik niet verwacht dat het een meisje zou zijn… omdat we dachten dat het ons toch niet gegund zou zijn… nu blijkt toch een meisje en heel blij mee..
Ja ik had voorkeur. En nog steeds vind ik het soms jammer dat ik geen meisje heb. Maar ik zou me ook niet voor kunnen stellen dat 1 van de drie een meisje zou zijn. Mensen zeggen heel snel wees blij met een gezond kind en dat is ook zo. Maar ik kan je zeggen dat na twee zieke kinderen bij geboorte zowel gezondheid als geslacht belangrijk zijn. Stoer dat je er gewoon voor uit komt!
Ja een beetje wel. Ik wilde graag in ieder geval 1 meisje. Bij de geslachtsbepaling van Nomi had ik niet echt een voorkeur, maar ik weet wel dat als zij een jongen was geweest, ik daarna graag een meisje zou willen. Bij Lenn had ik totaal geen voorkeur. Of nou ja, ik had een heel sterk voorgevoel en ik hoopte dat het zou kloppen haha.
Malou onlangs geplaatst…Super leuk; je eigen foto op een tuinposter
Na onze 1e dochter had ik (mijn man niet) bij deze zwangerschap een kleine voorkeur voor een jongen….en nu we al 2 mnd weten dat het meisje is ben ik helemaal gewend aan het idee en kijk ik uit naar haar geboorte over 3 mnd ? Dus herkenbare blog!
Ik had het ook en wat was ik blij dat het een meisje was. Al was ik wel geshockeerd dat het echt gelukt was na 2 jongens en moest ik toen heel erg aan het idee wennen.