Ik ben dus zo’n moeder…

Ineens realiseerde ik het me. Ik ben dus zo’n moeder, zo’n moeder waarvan ik gezegd had dat ik haar niet zou worden. (Maar eigenlijk wel wist dat ik er zo één zou zijn.)

Zo’n moeder die…

• Rustig de straat op gaat zonder make-up. Of met uitgelopen mascara, misschien nog erger… Gewoon niet aan toe gekomen in de spiegel te kijken vanmorgen. Te druk met haar kindje.
• Soms gewoon een dagje niet doucht. Dat is zo’n gedoe als je alleen bent met je kind(eren). Dan maar niet hoor.
• Het punt niet meer ziet in haar buik inhouden. Zoveel moeite! En er is nog geen twee jaar geleden een kind uit gekomen. Doe even normaal.
• Als ze schone kleding aan heeft gedaan daar meteen vlekken op heeft van de vieze handjes. En die kleren dan gewoon de hele dag aanhoudt, en waarschijnlijk morgen ook gewoon weer aantrekt.
• Ineens nog maar drie dagen wil werken in plaats van full-time, omdat dat gewoon zoveel minder belangrijk is dan moeder zijn.
• Eigenlijk al haar vrije tijd met kind doorbrengt, en dat kind dus overal mee naartoe neemt.
• Continue foto’s en filmpjes maakt van haar kind en die op Facebook, Instagram en Snapchat zet…
• Eigenlijk alleen nog maar over haar kind kan praten. Of over het moederschap en hoe geweldig/zwaar het is.
• Die daar zelfs zoveel over kwijt wil dat ze een mamablog is begonnen!

Kortom die haar kind als excuus voor haar hele leven gebruikt. En ik vind het heerlijk mensen. Ik geniet er iedere dag van!

Hou je wel van dergelijke eerlijke artikelen over het moederschap? Volg ‘alweer een nieuwe moeder’ dan op Facebook, Instagram, Twitter, Pinterest en/of Bloglovin’.

Leuk? Misschien vind je deze artikelen ook interessant om te lezen:

• 7 dingen over baby’s die ik niet bedacht had voor ik er aan begon
• 10 dingen over borstvoeding die ik niet bedacht had voor ik er aan begon
• Moet ik me schamen als moeder…
• Wat denkt papa nou over die borstvoeding?
• Over deze dingen voel ik me dus niet schuldig als moeder.