Vrijdag was Jim nog best een beetje zielig. Hij voelde zich niet zo heel lekker en was tamelijk moe. Om hem een beetje troost te bieden hebben we hem gewoon de hele dag zijn speen gegeven. Normaalgesproken krijgt hij die alleen in bed, maar het geeft veel afleiding voor zo’n kleintje dus hebben we deze speenregel maar even naast ons neergelegd.
Ook vrijdagnacht werd Jim nog vaak wakker. Zaterdagochtend was hij nog erg moe en heeft hij zelfs een extra tukkie gedaan. ’s Middags ging het gelukkig véél beter. Jim was weer net zo hyperactief aan het spelen als altijd en hij vertoonde zelfs al wat diva gedrag. Daarmee bedoel ik dat hij lekker gewend was geraakt aan alle aandacht en verwennerij die hij de paar daagjes na de operatie gekregen had. En hij begon zelfs eisen te stellen. Toen hij avondeten kreeg, bijvoorbeeld, weigerde hij zijn speen uit zijn mond te doen. Pas als er een lepeltje eten aankwam deed hij hem uit, en zodra hij de hap genomen had deed hij zijn speen weer in zijn (nog volle) mond. Voor mij was dit het teken dat hij zich écht wel wat beter voelde. Dit bleek ook wel uit het feit dat hij zaterdagnacht gewoon weer doorgeslapen heeft.
Wat wel heel vervelend is, is de blaaskramp die Jim af en toe krijgt. De arts had ons hier al voor gewaarschuwd. Jim heeft een katheter. Op deze katheter zit geen kraantje, maar deze druppelt gewoon constant in zijn luier. Dit betekent dat zijn blaas altijd leeg is. Ook al is de blaas leeg, toch krijgt die aandrang om te plassen. Dit resulteert in hele pijnlijke blaaskramp. Om dit tegen te gaan krijgt Jim blaas verlammende medicijnen, maar deze stoppen de kramp niet volledig. Ik kan me erg slecht voorstellen hoe blaaskramp voelt, maar als je Jim’s reactie ziet lijkt het veel van een wee weg te hebben. Stel je voor dat een peuter een wee moet opvangen. Niet leuk, heel zielig… Gelukkig duurt het maar een paar minuutjes voor zo’n kramp over is, en gebeurt het maar een keer of vijf per dag.
Op de foto kun je zien dat hij gewoon lekker aan het spelen is. Enne, zie je die coole patta’s? Dat zijn de babyschoentjes van Puma, met koekiemonster en Elmo op de onderkant!
Vandaag (donderdag) gaan de hechtingen en de katheter er uit. Ik ben heel benieuwd hoe het er uit zal zien. Ik hoop niet al te erg, en ik hoop dat het gelukt is! Al zullen we dat pas echt over drie maanden weten…
14 reacties
Mijn zoontje moet volgende maand geopereerd worden aan hypospladie. Heb het er heel zwaar mee..al veel gehuild.. Ik had eerst geopteerd om het niet te doen aan zijn vier maand onderzoek..maar nu jaar later zou ook zijn plasgaatje te dun zijn en wordt aangeraden het toch te doen…was best een klap…hie is het met Jim gelopen? Heb best wel schrik…ook het nuchter zijn..hij drinkt nog steeds borstvoeding s nachts normaal…
Tis allemaal goed gekomen! Ik snap heel goed dat je er tegenop ziet. Maar achteraf gezien denk ik dat je het mee zal vinden vallen. Sterkte!?
Ik vroeg mij af hoe het nu gaat met Jim,
Is het mooi hersteld?
Volgens mij wel. Maar officieel horen we het morgen! Ik ga daar zeker nog een afrondend artikel over schrijven!
Bedankt voor je reactie! Ben benieuwd hoe de controle was!
Ik heb nog een aantal vragen voor je, zou graag in contact komen.
Je mag me mailen hoor, helemaal geen probleem!! evandermeijde@hotmail.com
ik heb gelezen wat mij zoontje ook staat te wachten zo een operatie
Ojee Lily heel veel succes!! (Jullie allebei)
nog steeds geen operatie gehad maar zou graag met mensen in contact willen komen die het zelfde meemaken als ik
Dikke knuffel voor je ukkie, hoop dat hij er snel wel helemaal bovenop is want herstellen na een operatie is toch niet fijn voor een kleintje.
Best heftig zeg. Hopelijk is het inderdaad helemaal gelukt!
Ahh wat zielig van die blaaskramp! Hopelijk is het snel voorbij. Die schoenen zijn fantastisch!!!
Succes vandaag! Hopelijk ziet het er goed uit.
Heftig, vooral als ze zo klein zijn. Heel veel succes. Hopelijk ziet het er goed uit.