Dingen waar mijn dreumes van gaat stuiteren van enthousiasme

Jim is een ontzettend vrolijk kind. Hij lacht bijna altijd, is nieuwsgierig naar alles en iedereen en hij is maar een heel klein beetje verlegen. Hij is altijd in voor een grapje en hij heeft gewoon duidelijk plezier in het leven. Toch zijn er dingen waar hij nóg een beetje vrolijker van wordt. Hij wordt soms letterlijk zo enthousiast dat hij gaat stuiteren.

Dat heeft hij bijvoorbeeld als:

1. Hij een bus ziet: Stuiteren, wijzen en “Bus! Bus! Bus! Bus!” roepen.
2. De auto van opa en oma ziet. Die is zo’n mooie blauwe kleur! En uiteraard kan hij ook al heel goed “Auto! Auto! Auto!” roepen.
3. Als de auto niet in beeld is doen opa en oma het zelf ook goed. Opa net ietsje beter dan oma. “Opa!” is trouwens ook een woord dat hij al heel goed kan schreeuwen.
4. Jim houdt ook ontzettend van eten. Wat hij het lekkerste vindt zijn maïsboterhammen. Als hij ziet dat je die pakt gaat ‘ie staan springen en “Ja die!!” roepen. En wijzen natuurlijk.
5. Wanneer papa thuis komt is het ook altijd groot feest. Als de schuttingdeur open gaat en papa binnen loopt rent Jim naar de achterdeur en drukt hij zijn neus en handjes tegen het raam. Er wordt “Aaaaaah! Papa!” gegild net zo lang tot papa zijn brommer in de schuur heeft gezet en binnen is.

Dan  denk je misschien, waar is mama in dit hele verhaal? Maar meestal wordt Jim gewoon niet zo enthousiast van mij. Mama is er gewoon, lekker makkelijk. Hij kan ook nog geen mama zeggen. Waarschijnlijk kán hij het wel, want hij kan best “ma ma ma” zeggen, maar hij doet het gewoon niet. Het is  niet nodig om me aan te spreken, blèren werkt ook. Gelukkig blijkt af en toe dat hij mij toch ook wel heel lief vindt. Twee keer in de week, wanneer ik hem ophaal van het kinderdagverblijf, gaat hij ook voor mij stuiteren. En op dat moment maakt mijn hart ook een stuitertje.

Gaat jullie dreumes ook wel eens stuiteren van entousiasme? En waarvan dan?