Borstvoeding en zorgverleners – mijn positieve ervaringen

Ik hoor en lees best vaak verhalen van moeders die artsen of verpleegkundigen tegenkomen die niet zo positief tegenover borstvoeding staan. Dit zijn dan verhalen waarin de zorgverleners mama’s die borstvoeding geven vertellen dat het helemaal niet goed is om (zo lang) borstvoeding te geven. Slecht voor de tanden, baby’s hebben de voedingsstoffen uit (opvolg)melk nodig,  kinderen zijn te afhankelijk van de moeder, noem maar op.

Een ieniemini Jim op het aankleedkussen bij het consultatiebureau. Hier is hij acht weken oud denk ik. <3

Dit zal vast gebeuren, maar ik heb het gevoel dat lang niet alle zorgverleners zo negatief over borstvoeding denken. Eigenlijk alle artsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners die ik tegen kom zijn heel positief als ze horen dat ik nog borstvoeding geef. En ik ben er behoorlijk wat tegen gekomen sinds Jim geboren is. Echt waar!

Mijn twee verloskundigen

Tijdens mijn zwangerschap, bij mijn bevalling en in mijn kraamtijd ben ik veel verschillende verloskundigen tegengekomen in de praktijk waar ik bij liep. Twee daarvan kwam ik het vaakste tegen. Zij waren allebei heel relaxed én heel positief over borstvoeding. Tijdens mijn zwangerschap waren ze er heel open over, en ik mocht zelf weten wat ik deed. Als ik informatie wilde dan waren ze er. En na mijn bevalling waren ze heel supportive en zorgden ze samen met de kraamverzorgster dat het zo goed mogelijk lukte. En bij de nacontrole na zes weken was de verloskundige heel enthousiast en zei gewoon “ga zo door!”.

Mijn twee kraamverzorgsters

De kraamverzorgster die bij mijn bevalling was (ik ben thuis bevallen) vroeg meteen of ik borstvoeding wilde geven, en hielp bij het aanleggen. Binnen een uur. En niet dwingend hè, ik had makkelijk nee kunnen zeggen. Ze legde Jim ook niet aan zonder te vragen. En de kraamverzorgster die acht dagen bij ons was deed net zo. Eerst vragen of ik het wilde, niet forcerend dat het wel of niet zou moeten. Ze hielp me gewoon zo goed mogelijk, gaf ontzettend veel informatie steeds, maar liet niet horen of zij uitgesproken voor of tegen borstvoeding was. Ja, pas na een dag of zes, toen alles goed liep. Toen begon ze met alle verhalen over hoe leuk en makkelijk het is, borstvoeding geven. En hoe blij ze altijd werd als er een moeder zomaar ergens midden in een koffiehuisje borstvoeding gaf.

De wijkverpleegkundige

Al bij de eerste kennismaking bij ons thuis was de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau erg positief over borstvoeding. Ook zij gaf veel informatie en vooral aansporing en geruststelling, dat het allemaal heel goed liep met Jim. Na ruim twee weken al superveel aangekomen. Ze schrok dat we al geprobeerd hadden een afgekolfd flesje te geven, dat vond ze wat vroeg. Wachten tot minimaal zes weken, in verband met tepel-speen verwarring. Want je zou niet willen dat het daarom misliep. En daarna iedere afspraak bij haar op het consultatiebureau was ze positief. Wij vertelden altijd uit ons zelf dat Jim nog borstvoeding kreeg, en haar reactie was altijd “Gewoon lekker borstvoeding nog dus?”. Wel heb ik twee keer een andere verpleegkundige gehad, omdat zij met vakantie was, maar ook die stond niet negatief tegenover borstvoeding. Zij benadrukte wel steeds dat ik het tegen hun moest zeggen als ik wilde stoppen, want dan zouden ze helpen. Maar ik denk dat ze dit echt puur vriendelijk bedoelde. Gewoon behulpzaam, zeg maar.

De consultatiebureauarts

Ook de arts bij het consultatiebureau is alleen maar positief geweest. Nooit geopperd dat ik moest stoppen, of dat ik het verkeerd deed of iets dergelijks. Zij is sowieso wel heel relaxed, vind ik. Ze vindt alles prima, en wacht echt tot wij zelf komen met vragen hoe we iets kunnen veranderen. Zo heeft ze ons bijvoorbeeld de beste tip ooit gegeven, omdat we merkten dat Jim steeds vaker wakker werd ’s nachts. We begrepen dat dat echt aan ons gedrag lag, en zij heeft ons een tip gegeven waardoor Jim na een week weer de nacht doorsliep. Met borstvoeding ja! En écht pas toen wij er om vroegen, niet uit zichzelf omdat ze vond dat baby’s door moeten slapen en borstnachtvoedingen verkeerd zijn. Daar mochten we helemaal zelf over oordelen.

Onze huisartsen

Ik ben vaak naar de huisarts geweest in de afgelopen anderhalf jaar. Voor mezelf, vanwege mijn lever, voor een uitstrijkje en omdat ik zo vaak buikgriep had, en voor Jim, met al zijn eczeem, krentenbaard en oogontsteking. Bijna iedere keer heb ik verteld dat ik nog borstvoeding gaf, en ze waren er alleen maar  positief over. Één keer vergat ik het te zeggen, toen ik oogontsteking had, en toen werd ik gebeld door ze. Ze hadden namelijk een oogzalfje voorgeschreven, maar zagen toen in hun systeem dat ik een paar maanden daarvoor nog borstvoeding gaf. Of dat nog steeds zo was, want dan schreven ze iets anders voor dat wél daarbij gebruikt kon worden. Dat is toch super?

Mijn tandarts

Ik ben een paar keer naar de tandarts geweest, mijn verstandskiezen zijn getrokken, ik heb een wortelkanaal behandeling gehad. Iedere keer heb ik gemeld dat ik nog borstvoeding gaf en de tandarts zij niks positiefs of negatiefs. Alleen dat ik dan paracetamol moest gebruiken tegen de pijn en geen ibuprofen of iets dergelijks.

De kinderarts op de eerste hulp

Toen Jim een koortsstuip kreeg en we naar de eerste hulp gingen kwam de kinderarts net binnen toen ik hem borstvoeding gaf. Hij zei meteen dat het hem speet dat hij dat even moest onderbreken om Jim te onderzoeken. Ik zei dat Jim al lang genoeg had en dat hij nu even voor de troost bij mama aan het drinken was. En toen zei de kinderarts dat dat heel goed is, voor de bonding tussen moeder en kind. Ook hij vond het super dat ik met 14 maanden nog borstvoeding gaf dus.

De kinder-uroloog en het ziekenhuis personeel

Toen Jim zijn hypospadiecorrectie onderging moesten we steeds een flesje meenemen voor als hij wakker werd of wat troost moest hebben. Telkens zeiden we dat hij nog borstvoeding kreeg en we kregen alleen maar reacties van dat is helemaal goed. Lekker bij mama drinken als troost. Echt alleen maar positieve reacties.

Mijn leverarts

Ik ben nu drie keer bij de leverarts in het Radboud geweest en iedere keer heb ik gevraagd of de  groei van mijn lever misschien niet komt doordat ik borstvoeding geef. Maar iedere keer zei hij  dat dat écht niet zo is, en dat het jammer zou zijn als ik daarom zou stoppen. Nu hebben we een operatie aan mijn lever gepland, waarbij ik antibiotica krijg en een nachtje in het ziekenhuis moet blijven. Toen ik vroeg of ik daarvoor moest stoppen met borstvoeding kreeg ik weer te horen dat dat absoluut niet nodig is. Die antibiotica is waarschijnlijk zo weer uit mijn systeem, misschien moet ik één of twee keer kolven, maar er is echt geen reden om te stoppen.

Nou ja, zo kan ik door blijven gaan met positieve ervaringen noemen over hoe zorgverleners reageren op (lang) borstvoeden. Ik heb de apothekers en radiologisch medewerkers nog niet genoemd, en er zijn er vast nog meer die ik zo even vergeten ben. Oja, de verpleegkundigen in het Radboud die gewoon zonder aarzelen een onderzoekskamertje voor me boekten om te kolven toen dat nodig was. Echt, alleen maar positieve ervaringen.

Zo dat wilde ik even kwijt. Lang niet alle zorgverleners zijn zo negatief over borstvoeding. Ik ben alleen maar positieve tegen gekomen. Hoe ervoeren jullie dat? Hebben jullie wel negatieve reacties gehad, op het consultatiebureau bijvoorbeeld?