Onze baby is perfect. En hij heeft Down.

Antonie is vandaag 16 dagen oud. Helaas ligt hij nog steeds in het ziekenhuis, omdat hij nog niet alle voedingen drinkt die hij nodig heeft, maar het gaat steeds beter. Eigenlijk is er niks mis met hem, hij moet gewoon oefenen en sterker worden. En hij heeft Down.

Apart gezichtje

Meteen na de geboorte zagen we dat er iets anders was aan Antonie. Wat het precies was vonden we moeilijk om onze vinger op te leggen, maar er was wel iets. Zijn oogjes waren ‘anders’, en hij had een erg klein mondje. In mijn bevallingsverhaal schreef ik al, dat ik vrij snel zei dat ik hem op een Gremlin vond lijken. En dat terwijl hij echt een supermooi en schattig gezichtje heeft! Andere vergelijkingen die langs kwamen waren een schildpad, Mitch McConnell, een alien…

Slapheid

Uiterlijk hoeft helemaal niks te betekenen, natuurlijk. Ik zei al, ondanks de aparte features van Antonie vonden (en vinden) we hem prachtig. Waar we ons wél meteen veel zorgen om maakten was zijn slapheid. Vergeleken met Jim vonden we hem er maar wat slapjes bijhangen. Natuurlijk hebben alle pasgeboren baby’s dat, maar bij Antonie was het net even wat duidelijker. Bovendien had hij nauwelijks een zuigreflex. En bij het valonderdeel van de Apgartest liet hij niet meteen zijn schrikreactie zien. Ongeacht geruststellende woorden van artsen en verpleegkundigen (“dat hoeft ook niet meteen hoor”) bleef ik me zorgen maken.

Zijn tongetje

Ondanks dat ik me zoveel zorgen maakte vond ik het lastig om uit te spreken dat ik dacht dat er iets ‘mis’ was met Antonie. Dat zeg je gewoon niet… Wel zei ik dat ik me veel zorgen maakte, vooral om het drinken uit de borst, en ik graag wilde dat de lactatiekundige meteen even mee kwam kijken. Zij zag uiteindelijk dat Antonie een beetje raar deed met zijn tongetje. En zij heeft gevraagd of een arts Antonie toch nog even goed na wilde kijken.

We halen er nog een arts bij

De AIOS gynaecologie keek Antonie nog even goed na, en vertelde ons dat ze ‘voor de zekerheid’ toch de kinderarts nog even liet kijken. De AIOS kindergeneeskunde kwam langs, keek Antonie nog even goed na, en vertelde ons dat ze ‘voor de zekerheid’ toch de echte kinderarts nog even wilde laten kijken.

Lijkt hij op iemand?

De kinderarts kwam naar Antonie kijken, maar vroeg eerst aan ons als ouders wat we zelf van Antonie vonden. We vonden dat hij wel een apart gezichtje had, ja, en eng slap was. De vraag van de kinderarts was of we Antonie op iemand in de familie vonden lijken. Nee.

We vermoeden Down

Daarna keek de kinderarts Antonie nog even snel na, en kwam weer naar ons om te vertellen wat alle artsen al vermoedden: Down. Ondanks dat Rogier en ik wel dachten dat er iets aan de hand was, hadden we dat dus echt niet verwacht. We wisten natuurlijk wel dat het een mogelijkheid was. We hadden immers bewust gekozen om geen combinatietest of NIPT te doen. Maar toch, je verwacht het niet.

Doe mij dan maar Down

We schrokken uiteraard verschrikkelijk toen we het hoorden, en we hadden wel een dag of wat nodig om aan het idee te wennen. Maar aan de andere kant, we hadden ons al veel engere dingen in ons hoofd gehaald. Google maar eens naar ‘slappe baby’, ‘floppy infant’ of hypotonie. Dan schrik je pas echt! En dan valt Down eigenlijk best mee…

Je ziet het echt duidelijk

Zodra we het vermoeden van Down gehoord hadden zagen we het eigenlijk meteen. Met die diagnose valt dat aparte koppie gewoon op zijn plaats. Misschien zag jij ook al iets op de foto’s die ik via social media deelde. Antonie is superschattig, supermooi, superlief. Helemaal perfect. En hij heeft Down.

Tests

Inmiddels hebben we bevestiging gekregen door middel van een bloedtest. Antonie heeft echt Down, en we hebben al een aantal andere tests voor vaak voorkomende bijkomende afwijkingen gehad. Vooralsnog is er niks mis met hem. Alleen goed leren drinken en aansterken.

 

En als het een beetje meezit mag hij volgende week mee naar huis!